domingo, 20 de mayo de 2018


“O eléctrico competirá en prezo co diésel”.
Na próxima década, o custo da mobilidade nun vehículo eléctrico será menor que nun coche de combustión. Non é unha crenza, está bastante claro. As marcas automobilísticas, Volkswagen entre elas, van querer comercializar en breve centos de miles de vehículos eléctricos. Necesitan ser atractivos”. Así o explica  Christian  Senger, responsable de Desenvolvemento de Produto e  Electromovilidad da insignia Volkswagen, propiedade do grupo  homónimo no marco do Salón Internacional do Motor, en Xenebra. Súa é a responsabilidade do crecemento de toda a familia I.D., as siglas que agrupan os eléctricos da marca e de algo menos visible pero moito máis relevante: a plataforma  MEB, a que permitirá ao grupo fabricalos.
Esta plataforma, tal e como anunciou o grupo na súa presentación de resultados o pasado martes, instalarase en 16 das 120 plantas que a compañía ten en Europa, China e EEUU entre 2018 e 2022. Destas, 10 pertencen á insignia Volkswagen:  Wolfsburg,  Dresden e  Bratislava (Eslovaquia) que xa  ensamblan coche eléctrico; para 2020, chegarán  Zwickau, “que se converterá nunha fábrica exclusiva de vehículos eléctricos para a súa insignia e outras do grupo, como Seat ou Audi” e tres en China,  Qingdao,  Anting e  Foshan. Para 2022, súmanse dúas fábricas máis en China e unha en EEUU (en  Chattanooga). En total, un millón de unidades producidas só para a marca Volkswagen e tres millóns para o conxunto do grupo sairán destas factorías en 2025. “Non hai un fabricante que presentase un plan tan ambicioso en mobilidade eléctrica”, sinala  Senger.
E esta ambición enfróntase á primeira dúbida, quen comprará estes coches? A finais de ano, chegarán ao mercado o IDE e o IDE  Crozz, o  remedo eléctrico do superventas Golf e  Tiguan, con entre 400 e 600 quilómetros de autonomía. “Estes coches están orientados ao mercado de particulares, aínda que entre un 30% e un 40% véndanse a frotas, como ocorre co  Tiguan ou o Golf. Esperamos que un de cada cinco clientes de Golf opten por un IDE e máis do 20% dos clientes do  Tiguan aposten por un IDE  Crozz eléctrico”, detalla  Senger.
Esta convicción, que supera as cotas de mercado que os coches limpos teñen nos países (de ao redor do 5% das novas matriculacións europeas) baséase no programa de incentivos que a marca lanzou en Alemaña. Tal e como explicou o presidente da insignia  VW,  Herbert  Diess, en  Wolfsburgo o pasado mércores, “a xente está a desexar cambiar a coches eléctricos se o prezo permíteo. Cremos que podemos sacar o IDE ao mercado a un prezo competitivo cos seus homólogos competidores de diésel”. “Recárgaa é máis barata, os custos de operación, o mantemento, incluso o aparcadoiro é máis barato”, apostila  Senger. “Cando os custos do diésel suban ou as barreiras de uso sexan maiores, será o momento no que o coche eléctrico cambiará definitivamente as regras da mobilidade e isto vai pasar en menos de 10 anos. Isto dános a confianza de que o noso ambicioso plan ten futuro”, di.
Pero non serán competitivos en prezo por si sós, senón que virán acompañados por unha serie de servizos que abaratarán e facilitarán o seu recarga e operación, como solucións de almacenamento para fogares (que non custarán máis de 300 euros, segundo apuntan) ou recargas intelixentes para empresas que dean flexibilidade e rapidez ao uso. E chega a seguinte dúbida, afectará á estabilidade e  operabilidad da rede eléctrica o uso destes vehículos? “O sistema non aprecia este consumo extra de enerxía mentres estes coches mantéñanse por baixo do 5% do parque automobilístico xeral (en España a día de hoxe, roldan o 1%) e mentres esta porcentaxe crece, o país pode ir realizando cambios para adaptar a rede”.  Senger apunta ademais que as probas realizadas pola compañía en  Wolfsburgo (Alemaña), a través da instalación de baterías de para consumo doméstico en casas, permítelles avanzar que “un de cada cinco coches nesta cidade poderían ser eléctricos sen que afectase o sistema enerxético”. Para recárgaa en longas distancias, o grupo pertence á  joint  venture  Ionity, con Ford,  Daimler e  BMW, que instalará 400 puntos de recarga rápida en Europa ata 2020.
A última pregunta, de momento, lévanos a pensar: hai baterías suficientes? “Necesitamos comprar dúas veces a produción global de baterías de 2015. Todos os provedores que traballan hoxe neste tema, en conxunto, só cobren a metade das nosas necesidades para 2025. Cando Volkswagen faga o desembarco real dos seus produtos no mercado, non haberá un só provedor que se poida permitir o luxo de quedar sen unha porción do noso negocio”, afirma  Senger, convencido.
O grupo Volkswagen lanzou o pasado mes de outubro un programa de compra de baterías valorado en 50.000 millóns de euros. A día de hoxe, “xa temos provedores en Europa e en China. Anunciaremos pronto o de América do Norte”, sinala o directivo. Os acordos en Europa e China están valorados en 20.000 millóns. “Estamos ante unha especie de escaseza de provedores pero somos o maior comprador. Necesitamos economías de escala e produtores de volume. Os nosos acordos son a longo prazo e iso dá seguridade aos subministradores, que están a investir probablemente máis diñeiro nos seus desenvolvementos dos que nós dedicamos aos coches”, explica  Senger.
Pero, e a materia prima? “O  litio é caro porque hai moita demanda. Pero os procesos de extracción e utilización están a cambiar e de momento, aínda temos unha xanela de dous anos antes de que a produción de baterías para coches eléctricos dispárese”, afirma. E cando esta fabricación explote, “terá un impacto forte na economía mundial”. “Agora, hai moita dependencia de provedores asiáticos, especialmente de China, pero xa empezan a xurdir en Australia e outros lugares, o que fai pensar que haberá alternativas. É un bo momento para innovar en materiais, ademais”, apunta. “Isto vai cambiar a economía mundial, si, pero xogamos cunha posición de vantaxe e en certo xeito, coas nosas regras. Seremos o maior consumidor mundial de produtos de  litio de alta tecnoloxía e por iso, temos unha responsabilidade. É o noso traballo traducir e levar ao mercado todos os avances que os provedores poidan conseguir neste sentido. Cremos que estamos no bo camiño”, asegura.

No hay comentarios:

Publicar un comentario